wtorek, 17 grudnia 2013

Olimpijczycy z Wilkowic

30 listopada w Gminnym Ośrodku Sportu i Rekreacji w Wilkowicach odbył się V Puchar Beskidów w piłce ręcznej kobiet. Przy tej okazji otworzono wystawę  poświęconą Olimpijczykom gminy Wilkowice. Wykonałam portrety na podstawie fotografii z lat sportowej aktywności oraz opracowałam graficzny projekt tablic.  W galerii widnieją: Aleksander Klima, Andrzej Basik, Irena Piela, Anny Dobija- Pawlusiak, Tadeusz Pawlusiak, Józef Pawlusiak, Piotr Pawlusiak, Stanisław Pawlusiak, Józef Przybyła, Natalia Kot-Wala, Piotr Wala, Wojciech Kubik, Łukasz Kruczek, Tomasz Hamerlak, Zbigniew Hola.

Był to projekt, którego realizacja trwała od lipca do września (na przemian pracowałam nad dyplomem i olimpijską galerią). Bez wątpienia te wakacje były bardzo pracowite i  owocne w nowe arty:) Przede wszystkim był to zaszczyt przedstawić sportowców, którzy na zawsze zapisali się w historii gminy, dzięki swojej sportowej pasji i ciężkiej pracy. Poniżej przedstawiam tablice i portrety. Niestety nie zdążyłam udokumentować tablic Tadeusza Pawlusiaka oraz Wojciecha Kubika. Mam nadzieję, że będę miała okazję nadrobić braki.









Poniżej wybrane portrety:







Wystawa została oficjalnie otwarta  w trakcie uroczystego zamknięcia V Pucharu Beskidów. Atmosfera przebiegła w miłej, swobodnej atmosferze. Między innymi dzięki niezastąpionej tłumaczce Marcie, której również dziękuję za pomoc przy zdjęciach i długą pogawędkę o pasjonujących rzeczach. A odnośnie pasji zapraszam do obejrzenia kulinarnego bloga Marty, ponieważ wiadomo nie od dziś, że gotowanie to również sztuka (warte obejrzenia są także fotografie przygotowanych potraw w katalogowej jakości :)) (http://bluehipopotam.blogspot.com/) 




czwartek, 5 grudnia 2013

Kraków nocą

Poniżej przedstawiam najnowszy Art z ostatniej chwili ;) Przez ostatnie 3 tygodnie (z przerwami) realizowałam zamówienie od sympatycznej Klientki, dla której to miasto ma niezwykłe znaczenie. Z resztą Kraków jest bliski sercu większości, nie tylko ze względów historycznych. To miejsce posiada swoisty klimat, doskonały dla turystów, studentów i zakochanych :) Lubi się tam wracać.

A odnośnie powrotów- to zlecenie było dla mnie wielką przyjemnością, ponieważ do architektury zawsze chętnie wracam, zwłaszcza nocną porą. Da się to zauważyć- większość moich prac dotyka architektury, iluminacji świateł itp. Za niedługo powstanie kolejny obraz akrylowy, który również będzie przedstawiać budynki, ale będzie to nieco inny klimat- odrobinę wakacyjny :)

Oto parę zdjęć do dokumentacji :)











poniedziałek, 18 listopada 2013

Jak powstaje linoryt?

Wiele osób wypytuje mnie o to jak powstaje linoryt. Już dawno postanowiłam poświęcić post tej technice. Pomysł zrodził się w lutym, dlatego powstało parę fotografii przedstawiających poszczególne etapy. Właściwie  "instrukcja obsługi" wydaje się banalnie prosta - mamy linoleum bądź gumę. Raczej studenci korzystają z wykładziny gumowej, ponieważ linoleum jest strasznie drogie. Format zbliżony do A3 kosztuje nawet 45 zł, a do powstania dyplomu potrzebujemy trochę więcej materiału. Następnie dłubiemy, nakładamy farbę na linoleum > Kładziemy na prasę razem z papierem> Przeciskamy przez prasę > gotowe. W praktyce okazuje się to czasem problematyczne.

1. Dłubanie- najprzyjemniejsza część powstawania linorytu :) Na początku na naszym linoleum rysujemy nasz projekt (Można go również skserować do formatu naszego linorytu i przy pomocy nitro "przerzucić" go na gumolit= kładziemy gotowe ksero na gumolit i papierem namoczonym w nitro "smarujemy" po nim. Wtedy farba z xero przebija się na linoleum)... mnie się nie chciało ani rysować projektu, ani iść do punktu xero :) Narysowałam parę linii pomocniczych, ciemnych fragmentów i dłubałam na oko :). Następnie za pomocą dutek żłobimy w materiale nasz projekt.








2. Kiedy już mamy gotowe linoleum (matryce) udajemy się do pracowni. 


(w tle mój wspaniały pomocnik- Ania :) pozdrawiam!  Linoryt to nie taka lekka sprawa, dlatego dobrze mieć kogoś do pomocy. Chociaż jest wielu studentów, którzy w samotni odbijają linoryty- czapki z głów:))

3. Rozprowadzamy niewielką ilość farby drukarskiej na kamień przy pomocy wałka.


4. Następnie z kamienia "przechodzimy" na matrycę. Równomiernie rozprowadzamy. (Trochę to trwa, ale nie powinniśmy przesadzić z ilością)



5. Kiedy mamy już gotową matrycę, przenosimy ją na prasę.


Pod matrycą powinniśmy podłożyć papier,aby nie wybrudzić prasy.



Kładziemy papier, najlepiej zrobić to z pomocą drugiej osoby. Często jest tak, że papier może nam się obsunąć. Po odbiciu linoryt może być krzywy i nadawać się tylko do podpałki :)

Najlepiej, żeby był to papier dobrej jakości, który wsiąka farbę (np. Fabriano ). Na zwykłym brystolu farba się błyszczy, a gdzieniegdzie występują prześwity.

Kiedy juz mamy przygotowaną matrycę z papierem, dobrze jest nałożyć jeszcze plik papieru przekładkowego = np. 8-10 brystoli

6. Na przygotowany "stosik" kładziemy deskę. Zdjęcie tylko pokazowe- dechę o wadze 20 kilogramów raczej nakładamy we dwójkę. Można również  położyć filc. Mnie jednak nigdy nie wychodziły odbitki z filcem dlatego uparłam się na deskę :)


7. Odbijanie- najcięższa część. Ustawiamy docisk na prasie ( dwa pokrętła) równo po jednej i drugiej stronie... i kręcimy w jedną i drugą stronę :)


Niejeden przyzna ,że to dobra alternatywa siłowni :) Należy zachować odpowiednią postawę na ugiętych nogach, aby nie nabawić się problemów z kręgosłupem :) 
Zanim odpowiednio dopasujemy docisk, wiele odbitek nam nie wyjdzie. To metoda prób i błędów.

8. Kiedy już się trochę pomęczymy >ostrożnie ściągamy deskę, oraz papiery przekładkowe, żeby nam się nie obsunął papier z matrycy.


Przytrzymując ręką papier, z drugiej strony powoli go ściągamy.


9. Odbitka gotowa

                             


                           

Ból pojawia się wtedy kiedy odbitki nie wychodzą, wtedy powtarzamy wszystkie czynności od początku :) Po zakończonej pracy sprzątamy - myjemy brudne matryce z farby, wałki oraz kamień , na którym rozprowadzaliśmy farbę- generalnie wszystko :) Używamy do tego nasze niezawodne nitro. Najlepiej nalać je na suchą szmatkę (ja użyłam fragmentów starej zasłony- dobrze działa:)). W trakcie sprzątania - zdjęć nie było- tylko zmęczenie :)
Odbitki przez parę dni muszą schnąć. 














piątek, 25 października 2013

Dyplom Magisterski

Długie przygotowania dobiegły końca i w końcu mogłam przystąpić do obrony magistra. Wczoraj w samo południe zakończyłam 5-letnią przygodę z uniwersytetem i studenckim życiem :) Było dużo stresu i zamieszania. Teraz ze spokojem mogę pokazać owoce wielomiesięcznej pracy. Oprócz pracy pisemnej (tematem było wychowanie młodego pokolenia obracającego się w popkulturze) jest jeszcze praca artystyczna oraz z zakresu projektowania graficznego.







Dyplom Artystyczny- linoryt
"Fragmenty Miasta"












Dyplom z Projektowania Graficznego
"Kartki okolicznościowe"


Poniżej przedstawione są niektóre kartki